Zoals ik eerder schreef, werd na een gewonnen rechtszaak voor een officier met PTSS, het ontslag door de bestuursrechter teruggedraaid. Strafrechtelijk ging de aangifte van zijn commandant bij de marechaussee ook de vuilnisbak in. Inmiddels wordt er een voorschot op zijn wedde uitbetaald, maar wil defensie, lees zijn commandant, de achterstallige wedde niet laten uitbetalen. Daarbij wordt op allerlei oneigenlijke wijzen getraineerd en gechicaneerd. Blijkbaar met maar 1 doel: Gaat de ernstig zieke, (suïcidale) officier er niet psychisch aan onderdoor, dan in ieder geval financieel. Maar hangen zal hij..!
Inmiddels blijkt dat er op de werkvloer door de commandant al is aangegeven dat de militair hoe dan ook ontslagen gaat worden en wel binnen twee maanden!
Alle artsen en hulpverleners staan inmiddels met stomheid geslagen aan de zijkant toe te kijken hoe de militair door zijn commandant wordt gemangeld en psychisch (verder) de vernieling in wordt geholpen. De IGK en IMG die waren ingeschakeld kunnen kennelijk eveneens niets anders dan machteloos toekijken hoe het leven van een zieke militair en zijn gezin wordt verwoest.
Afgezien van vorenstaande, los van de Gedragscode Defensie uit 2007, welke kennelijk niet van toepassing is voor militairen met de rang van luitenant-kolonel, los van normaal menselijk handelen in de zin van hoe ga ik met een suïcidale militair met PTSS om, tart de wijze waarop deze militair en zijn gezin met jonge kinderen wordt behandeld, ieder, maar dan ook ieder gevoel voor fatsoen.
Leiding geven, je moet het inderdaad maar kunnen…
Nu ook de echtgenote psychisch in de problemen is geraakt en het hele gezin direct wordt geraakt door genoemd gedrag van de commandant, is een tuchtrechtelijke klacht ingediend bij de leidinggevende van deze commandant. Nu kijken of de strepen en sterren van deze generaal er niet op zijn komen waaien…
Ondertussen gaat het treiteren gewoon door en is de militair inmiddels geschorst en met 1/3 gekort op zijn wedde.
Wordt vervolgd!
Hein Dudink/Defensieadvocaat
