Na een gewonnen rechtszaak voor een officier met PTSS, waarbij het ontslag door de bestuursrechter werd teruggedraaid, duurde het toch nog bijna 10 weken voordat defensie weer overging tot het betalen van wedde.

Waar je bij een vastgestelde PTSS de nadruk op herstel zou willen zien, krijg ik als advocaat toch altijd een negatief gevoel als er weer eindeloos wordt gewacht en getraineerd. Als oud-militair blijft dat aan mij knagen, omdat het namelijk geen enkel redelijk doel dient. Zeker niet als ik het gezin van die militair steeds dieper in de put zie belanden.

Daarbij wordt vaak onderschat wat voor (psychische) gevolgen het ook voor de echtgenote en de kinderen thuis heeft.

Ook hier is de zaak overigens nog niet afgelopen, omdat het restant van de wedde over de periode waarin de militair onterecht was ontslagen, nog moet worden uitgekeerd en defensie moeilijk doet. Onbegrijpelijk als je bedenkt dat de betrokken militair eigenlijk (psychisch) ziek is en zijn vrouw inmiddels ook onder behandeling staat!

Wordt vervolgd!

Hein Dudink/Defensieadvocaat