Soms sta je als advocaat heel raar te kijken als blijkt dat jouw cliënt werd beschoten en veroordeeld en de schutter niet eens wordt vervolgd.

In deze zaak worden drie mannen op straat door iemand met een pistool bedreigd die vervolgens ook daadwerkelijk (drie keer) gericht schiet. Daarbij wordt een van de mannen in zijn been getroffen. De overige twee mannen weten de schutter uiteindelijk te overmeesteren en slaan en schoppen hem daarbij totdat hij het pistool los laat en wachten tot de politie is gearriveerd.

Het slachtoffer, de schutter dus die de vriend van hen neerschoot (!), wordt vervolgens niet vervolgd. Hij is namelijk dan reeds (kennelijk) als slachtoffer aangemerkt. De mannen die de schutter uiteindelijk overmeesterden worden, op degene die werd neergeschoten na, wel vervolgd.

In deze zaak was echter meer aan de hand. Tijdens de zitting was degene die was  neergeschoten aanwezig en liet de rechter een buisje zien waarin de kogel zat die door de chirurg in het ziekenhuis uit zijn been was gehaald. Dit deed hij omdat de Officier van Justitie net daarvoor had aangegeven dat hij deze getuige, dus degene die was neergeschoten, niet kende (!). Omdat deze voor justitie niet te traceren zou zijn geweest.

Deze ‘onvindbare’ getuige was dus de man die op straat was neergeschoten, vervolgens in het ziekenhuis was geopereerd en reeds een getuigenverklaring had afgelegd bij de Rechter-Commissaris.

Kunt u hem nog volgen?

De politierechter had begrip voor het moment waarop de twee mannen de schutter zijn pistool probeerden af te pakken, maar veroordeelde de twee mannen toch. En de schutter? Die heeft geluk. Hij had tenslotte ook alleen maar iemand neergeschoten. Waar zou je moeilijk over doen…

Af en toe denk ik dat ik in een film van Fellini terecht ben gekomen…

Uiteraard is er hoger beroep ingesteld.

Hein Dudink/Advocaat